.jpg "PG Wieringen"){kind=logo}
Bezinning
.jpg)
Jubileumjaar
1 NOVEMBER 2016 DS. KARIN VAN DEN BROEKE
Het jubileumjaar 2017 ligt voor ons. Bij het spreken over 500 jaar Reformatie is steeds de vraag of je de Reformatie moet gedenken of moet vieren.
De enorme scheuring die teweeggebracht is, blijft pijnlijk. De kerkvernieuwers hebben niet alleen maar mooie en grootse dingen gezegd en gedaan. Er zijn voldoende uitspraken van Luther en daden van reformatoren waar we nu afstand van doen en van gruwen. Dat zijn de schaduwzijden van de Reformatie. De kerkvernieuwing die ontstond, was echter broodnodig. Zonder de pijnlijke kanten van de Reformatie te willen ontkennen, valt er aan dankbaarheid om grondige hervorming veel te vieren.
In het traject Kerk2025 spreken we vaak over Back to Basics, terug naar de kern van het kerk-zijn. De viering van het jubileumjaar biedt een mooie kans om opnieuw de vraag te stellen waar het ons in de kerk ten diepste om gaat. Waar zou Luther in onze tijd tegen fulmineren? Wat zou Calvijn scherp aan de kaak stellen? Ik stel me zo voor dat zij de vinger zouden leggen bij geloofsgemeenschappen die soms meer bekommerd lijken om hun eigen voortbestaan, dan om leven vanuit het evangelie. Dat zij de wijze waarop voorgangers, kerkleiders en politici ‘rekening houden met hun achterban’ zouden leggen langs de meetlat van roepingsbesef en de bereidheid om profetisch te spreken.
En door alle drift en scherpte heen doemt voor mij dan de radicale boodschap op waar de Reformatoren kerk en gelovigen op aan wilden spreken. De bevrijdende kracht van het Woord van God, die maakt dat de mens aan niets op aarde onderworpen en tegelijkertijd aan alles en allen dienstbaar is. De stevige verworteling in Christus, die maakt dat onze identiteit niet van geld of status afhankelijk is.
Het jubileumjaar ligt voor ons. Er is volop ruimte voor (groepen) gemeenten om dit jubileumjaar te benutten om het gesprek over de waarde van kerk en geloof aan te zwengelen. Er zijn cabarets geschreven, er zijn verbeeldingen die tot reflectie uitdagen, er zijn oude en nieuwe liederen, gespreksvormen. Als landelijke kerk proberen we de opdracht om de kerk telkens te vernieuwen ook in oecumenisch perspectief te verstaan. Met oecumenische partners willen we 31 oktober 2017 uiteindelijk vieren. Door ons gezamenlijk te bezinnen op de kern van kerk-zijn en op onze opdracht in de huidige tijd.
Ds. Karin van den Broeke is preses van de generale synode
Bron: PKN/Kerkinformatie (nummer 252)
Het jubileumjaar 2017 ligt voor ons. Bij het spreken over 500 jaar Reformatie is steeds de vraag of je de Reformatie moet gedenken of moet vieren.
De enorme scheuring die teweeggebracht is, blijft pijnlijk. De kerkvernieuwers hebben niet alleen maar mooie en grootse dingen gezegd en gedaan. Er zijn voldoende uitspraken van Luther en daden van reformatoren waar we nu afstand van doen en van gruwen. Dat zijn de schaduwzijden van de Reformatie. De kerkvernieuwing die ontstond, was echter broodnodig. Zonder de pijnlijke kanten van de Reformatie te willen ontkennen, valt er aan dankbaarheid om grondige hervorming veel te vieren.
In het traject Kerk2025 spreken we vaak over Back to Basics, terug naar de kern van het kerk-zijn. De viering van het jubileumjaar biedt een mooie kans om opnieuw de vraag te stellen waar het ons in de kerk ten diepste om gaat. Waar zou Luther in onze tijd tegen fulmineren? Wat zou Calvijn scherp aan de kaak stellen? Ik stel me zo voor dat zij de vinger zouden leggen bij geloofsgemeenschappen die soms meer bekommerd lijken om hun eigen voortbestaan, dan om leven vanuit het evangelie. Dat zij de wijze waarop voorgangers, kerkleiders en politici ‘rekening houden met hun achterban’ zouden leggen langs de meetlat van roepingsbesef en de bereidheid om profetisch te spreken.
En door alle drift en scherpte heen doemt voor mij dan de radicale boodschap op waar de Reformatoren kerk en gelovigen op aan wilden spreken. De bevrijdende kracht van het Woord van God, die maakt dat de mens aan niets op aarde onderworpen en tegelijkertijd aan alles en allen dienstbaar is. De stevige verworteling in Christus, die maakt dat onze identiteit niet van geld of status afhankelijk is.
Het jubileumjaar ligt voor ons. Er is volop ruimte voor (groepen) gemeenten om dit jubileumjaar te benutten om het gesprek over de waarde van kerk en geloof aan te zwengelen. Er zijn cabarets geschreven, er zijn verbeeldingen die tot reflectie uitdagen, er zijn oude en nieuwe liederen, gespreksvormen. Als landelijke kerk proberen we de opdracht om de kerk telkens te vernieuwen ook in oecumenisch perspectief te verstaan. Met oecumenische partners willen we 31 oktober 2017 uiteindelijk vieren. Door ons gezamenlijk te bezinnen op de kern van kerk-zijn en op onze opdracht in de huidige tijd.
Ds. Karin van den Broeke is preses van de generale synode
Bron: PKN/Kerkinformatie (nummer 252)
terug