Nieuws

 30 APRIL 2018    MIJNEKE BUURSINK
 
Na koffie en thee met een traktatie van Catrien begon de gespreksgroep met het inhoudelijk deel door het aansteken van de Voortgang-kaars. Niesje Elza las daarbij een mooi gedicht voor waarvan de inhoud goed paste bij het onderwerp van vanmiddag: vergeven.



Hoofdstuk 48 uit de Doornse Catechismus, 'Kan of moet ik anderen vergeven?', werd deze middag besproken. Vergeven kan heel moeilijk zijn, vooral als de ander geen berouw toont en zijn of haar gedrag niet verandert. Dan is het goed om afstand te nemen. De gelijkenis van de Verloren Zoon komt even aan bod. De vader vergeeft, de oudste zoon niet. Hoe zouden wij reageren?

Het is niet altijd mogelijk om te vergeven. Dan zou je aan God kunnen vragen om de ander te vergeven zoals Jezus dat deed toen hij aan het kruis hing. Over dit onderwerp werd een hele tijd gesproken en uiteindelijk geconcludeerd dat door vergeven én door vergeven worden een zware last van iemend af kan vallen.
 
Het was tijd voor pauze en daarna waren de kinderfoto’s aan de beurt. De meeste vrouwen hadden een foto van zichzelf als kind meegenomen. Die lagen omgekeerd op een stapeltje. Om de beurt werden de foto’s omgedraaid waarna er geraden werd wie het kind op de foto is. Dat viel nog lang niet mee. 
 
Zoals gewoonlijk werd dit inhoudelijk deel afgesloten met het aansteken van de kleine kaarsjes en een moment van stilte, waarna Mijneke een gedicht voorlas van Annie M.G.Schmidt. De lekkere hapjes en drankjes van Catrien kwamen op tafel en er werd overlegd over de volgende keer. Besloten werd om in mei te stoppen met een bezoek aan een museum.